ارتباط با آمریکا
يكشنبه, ۱۴ مهر ۱۳۹۲، ۰۵:۱۶ ب.ظ
در رابطه با سفر جدید آقای رئیس جمهور به نیویورک و اتفاقات پیش آمده در این سفر،اظهارنظرهای متعددی از سوی اشخاص و مجامع مختلف صورت گرفت و هر فرد و جمعی متشکل از رهبری،احزاب و گروه ها مطابق با آرمان ها و واقعیت ها و راهبردهایی که برای خود تعریف کرده بودند عکس العمل هایی رو به نمایش گذاشتند.برخی از این دیپلماسی کاملا حمایت کرده و برخی هم بر آن تازیدند و برخی هم حدوسطی رو انتخاب کرده و منصفانه این سفر رو به دیده ی نقد نشستند.اما با تمام این گفته ها و حواشی های پیش آمده برای این سفر به نظرم...آن چه درست می باشد این است(مقدمات بحث) که ارتباط ما با آمریکا و قرار گرفتنمان در کنار دولت طاغوتی آن از محالات می باشد.به دلیل اختلاف در آرمانها و راه رسیدن به آن ها.ایجاد و حرکت جامعه ی ایران و آمریکا از دو نوع جهان بینی توحیدی و مادی نشات گرفته است که این دونوع جهان بینی به طبع دو نوع کاملا متناقض از ایده ها رو به همراه خواهد داشت.دید ما به انسان و حیات او و جهان پیرامونی کاملا با آن چه که آمریکا می گوید و تبلیغش می کند تناقض دارد به همین دلیل می توان گفت(نتیجه) دیپلماسی که میان ما و آمریکا در جریان می باشد نوعی تلاش برای کنار زدن دیگری در اهداف و آرمان ها و راهبردها می باشد هرچند لفاظی های دیپلمات ها اذعان به چیز دیگری دارند اما نباید این لفظی ها رو جدی گرفت.
(تذکری جدی)اما موضوع دیگری رو که می خواهم به آن متذکر بشوم این است که امروز 30 و اندی سال از تشکیل حکومت اسلامی ایران می گذرد در این سال ها اتفاقات بسیار میمون و فرخنده ای برای ملت ما افتاده است که مطابق با نیازهای اصیل ما بوده است اما اتفاقات بدی هم افتاد که هرچند پنهان هستند و بوده اند اما می توان با کمی دقت و هوشیاری که از ملزومان شیعه و مسلمان حقیقی می باشد اون ها رو دریافت.حدیثی از پیامبرصلی الله و علیه و آله وسلم رسیده است که ایشان نگرانی خود را از حوادثی که جامعه و امت اسلامی رو تهدید می کند اینگونه ابراز می کنند:پس از خودم از سه چیز بر امتم می ترسم ؛1. از ضلالت و گمراهى آنها بعد از معرفت 2. از فتنه و مهلکه
هایى که ایشان را از راه حق بیرون برد 3.از شهوت فرج و شکم
ما باید این موانع را در پیمودن راه حق از طریق این حدیث و دیگر احادیث بشناسیم و خوف اولیای الهی را با تدبیر و عملکر مثبت خویش به امید تبدیل کنیم.
- ۹۲/۰۷/۱۴
سلام ،امیدواریم ولی کجاست گوش شنوا؟