زیارت حسین ع و زیارت ما

در تاریخ ثبت شده که حضرت سیدالشهدا قبل از حرکت از مدینه به سوی مکه بارها به زیارت جد عزیزشون محمد مصطفی ص رفتند و زانر ایشان گشتند.

این زیارت رو براتون نقل می کنم:

حضرت اباعبدالله پس از آنکه از بیعت با یزید خودداری کردند به سوی قبر رسول الله ص رفتند و در خطاب به حضرتش فرمودند:

«خداوندا این قبر پیامبر تو محمد (ص) است و من فرزند دختر محمد (ص) هستم، تو از آنچه برایم پیش آمده آگاهی، خداوندا! من معروف را دوست دارم و منکر را دشمن می شمارم، ای خداوند صاحب جلال و مکرمت، به حق این قبر و کسی که در آن است از تو می خواهم آن راهی را برایم پیش آوری که خشنودی تو و رضایت فرستاده ی تو در آن است. [1] آنگاه امام حقیقت طلبان به نماز ایستاد و ساعات دل انگیز عبادت خود را در رکوع و سجود گذراند، و با خاتمه ی نماز در حالی که روی خود را به قبر پیامبر رحمت دوخته بود خطاب به رسول خدا گفت: سلام بر تو ای پیامبر خدا! من حسین پسر فاطمه هستم، فرزند تو و پسر فرزند تو، و نواده ی تو که میان امت خود بر جای گذاشتی. ای نبی خدا! بر آنان شاهد باش که مرا یاری نکردند و تباهم ساختند و حرمت مرا نگاه نداشتند. این شکوه ی من به توست تا روزی که تو را دیدار کنم. [2]

وقتی انسان به محتوای این زیارت دقت می کنه و در نتیجه ی این زیارت دقیق میشه متوجه میشه که بسی فاصله است بین زیارت ما و زیارت ارباب.زیارت ارباب مبدا حرکتی عظیم در حیات بشریت گردید و زیارت ما شاید که هنوز مبدا تحولی در خودمان نگردیده چه برسد به بشریت!!!

فاصله از کجا تا کجا؟!

ای دوست قدری تامل صبح نزدیک است...

امیدوارم امسال زائران[3] خوبی برای حسین ع باشیم زائرانی که قدری حرکت به سوی خدا را حداقل در خودشون آغاز کنند و این حرکت را به متن جامعه بکشانند.

***

[1] اللهم ان هذا قبر نبیک محمد و انا ابن بنت محمد و قد حضرنی من الأمر ما قد علمت. اللهم! و انی احب المعروف و اکره المنکر، و انا أسالک یا ذاالجلال و الاکرام بحق هذا القبر و من فیه ما اخترت من أمری هذا ما هو لک رضی. و لرسول رضی.

[2] السلام علیک یا رسول‏الله! انا الحسین بن فاطمة، أنا فرحک و ابن فرختک، و سبطک فی الخلف الذی خلقت علی امتک، فاشهد علیهم یا نبی الله، انهم قد خذلونی وضیعونی و أنهم لم یحفظونی، و هذا شکوای الیک حتی ألقاک.

[3] مجلس عزای امام حسین علیه السّلام هر جا بر پا شود آنجا قبه و بارگاه اوست .